فولاد کشته شدهفولادی است که قبل از ریخته‌گری با افزودن یک عامل، کاملاً اکسیژن‌زدایی شده است، به طوری که عملاً هیچ گازی در حین انجماد آزاد نمی‌شود. این فولاد با درجه بالایی از همگنی شیمیایی و عاری از تخلخل‌های گازی مشخص می‌شود.

فولاد نیمه‌آرامش عمدتاً فولادی است که اکسیژن‌زدایی شده است، اما مونوکسید کربن تخلخلی از نوع سوراخ‌های دمشی را در سراسر شمش ایجاد می‌کند. این تخلخل، لوله‌ای بودن موجود در فولاد آرام را از بین می‌برد و بازده را تقریباً تا 90٪ وزنی افزایش می‌دهد. فولاد نیمه‌آرامش معمولاً برای فولاد سازه‌ای با محتوای کربن بین 0.15 تا 0.25٪ کربن استفاده می‌شود، زیرا نورد می‌شود که تخلخل را می‌بندد.

فولاد لبه‌دارکه به عنوان فولاد با کیفیت کششی نیز شناخته می‌شود، در طول ریخته‌گری به آن عامل اکسیژن‌زدا بسیار کم یا اصلاً اضافه نمی‌شود که باعث می‌شود مونوکسید کربن به سرعت از شمش خارج شود. این امر باعث ایجاد سوراخ‌های کوچک در سطح می‌شود که بعداً در فرآیند نورد گرم بسته می‌شوند. بیشتر فولادهای لبه‌دار دارای محتوای کربن کمتر از 0.25٪، محتوای منگنز کمتر از 0.6٪ هستند و با آلومینیوم، سیلیکون و تیتانیوم آلیاژ نمی‌شوند. به دلیل عدم یکنواختی عناصر آلیاژی، برای کاربردهای گرم‌کاری توصیه نمی‌شود.