Málmar eru hitaplast og hægt er að þrýsta þá þegar þeir eru hitaðir (mismunandi málmar þurfa mismunandi hitastig). Þetta erkallað sveigjanleiki.
Sveigjanleiki er hæfni málmefnis til að breyta um lögun án þess að springa við þrýstingsvinnslu. Það felur í sér hæfni til að framkvæma hamarsmíði, veltingu, teygju, útpressun o.s.frv. í heitu eða köldu ástandi. Sveigjanleiki tengist aðallega efnasamsetningu málmefnisins.

1. Hvaða áhrif hefur títan á eiginleika og sveigjanleikastál?
Títan fínpússar stálkorn. Dregur úr ofhitnunarnæmi stáls. Títaninnihald í stáli ætti ekki að vera of mikið, því þegar kolefnisinnihaldið er meira en fjórfalt getur það dregið úr sveigjanleika stálsins við háan hita, sem er ekki gott til smíða.
Títan hefur góða tæringarþol og bætir títan viðryðfríu stáli(bætt við AISI321 stál) getur útrýmt eða dregið úr tæringu milli kristalla.

2. Hvaða áhrif hefur vanadíum á eiginleika og sveigjanleika stáls? Vanadíum eykur styrk, seiglu og herðingarhæfni stáls.
Vanadíum hefur sterka tilhneigingu til að mynda karbíð og hefur sterk áhrif á kornhreinsun. Vanadíum getur dregið verulega úr ofhitnunarnæmi stáls, aukið sveigjanleika stáls við háan hita og þannig bætt sveigjanleika stáls.
Vanadíum er takmarkað leysni í járni og því fær það grófa kristallabyggingu, sem leiðir til aukinnar aflögunarþols við plasthrörnun.

3. Hver eru áhrif brennisteins á eiginleika og sveigjanleikastál?
Brennisteinn er skaðlegt frumefni í stáli og helsta skaðinn er brothættni þess við hita.stálLeysni brennisteins í föstu formi er afar lítil og hann sameinast öðrum frumefnum til að mynda innifalin efni eins og FeS2, MnS2, NiS2, o.s.frv. FeS2 er skaðlegast og FeS2 myndar kúa með Fe2 eða Fe2O3, sem bráðnar við 910~985°C og dreifist í kornamörkum í neti, sem dregur verulega úr mýkt stálsins og veldur varmasprúðun.
Mangan útrýmir heitu brothættni. Þar sem mangan og brennisteinn hafa mikla sækni myndar brennisteinninn í stáli MnS með háu bræðslumarki í stað FeS.

4. Hvaða áhrif hefur fosfór á eiginleika og sveigjanleikastál?
Fosfór er einnig skaðlegt frumefni í stáli. Jafnvel þótt fosfórinnihald í stáli sé aðeins nokkrir þúsundustuhlutar, þá eykst brothættni stálsins vegna útfellingar brothætts efnasambandsins FegP, sérstaklega við lágt hitastig, sem leiðir til „kaldbrothættis“. Þess vegna skal takmarka magn fosfórs.
Fosfór dregur úr suðuhæfnistál, og það er auðvelt að mynda sprungur í suðu þegar það fer yfir mörkin. Fosfór getur bætt skurðargetu, þannig að hægt er að auka fosfórinnihald í stáli áður en auðvelt er að skera.