7 Okładziny kołnierzy

7 okładzin kołnierzy: FF, RF, MF, M, T, G, RTJ,

FF - Płaska twarz Pełna twarz,

Powierzchnia uszczelniająca kołnierza jest całkowicie płaska.

Zastosowania: ciśnienie nie jest wysokie, a medium jest nietoksyczne.

2-FF1-FF

RF – Podniesiona twarz

Kołnierz z podwyższoną powierzchnią czołową jest najczęściej stosowanym typem w instalacjach procesowych i można go łatwo zidentyfikować.Nazywa się to wypukłą powierzchnią, ponieważ powierzchnie uszczelki są uniesione nad powierzchnią okrągłą śruby.Ten typ powierzchni czołowej pozwala na zastosowanie szerokiej kombinacji konstrukcji uszczelek, w tym typów arkuszy z płaskim pierścieniem i kompozytów metalicznych, takich jak typy zwijane spiralnie i z podwójnym płaszczem.

Celem kołnierza RF jest skupienie większego nacisku na mniejszej powierzchni uszczelki, a tym samym zwiększenie zdolności utrzymywania ciśnienia w złączu.Średnicę i wysokość określono w normie ASME B16.5 na podstawie klasy ciśnienia i średnicy.Wartość ciśnienia kołnierza określa wysokość uniesionej powierzchni.

Typowe wykończenie powierzchni czołowej kołnierzy dla kołnierzy ASME B16.5 RF wynosi od 125 do 250 µin Ra (3 do 6 µm Ra).

2-RF

M - Męska twarz

FM - Kobieca twarz

W przypadku tego typu kołnierze również muszą być dopasowane.Jedna powierzchnia kołnierza ma obszar wykraczający poza normalną powierzchnię kołnierza (męską).Drugi kołnierz lub kołnierz współpracujący ma pasujące wgłębienie (żeńskie) wyfrezowane w jego powierzchni czołowej.
Twarz kobiety ma głębokość 3/16 cala, twarz mężczyzny ma wysokość 1/4 cala i obie są gładkie.Zewnętrzna średnica powierzchni żeńskiej służy do umiejscowienia i przytrzymania uszczelki.Zasadniczo dostępne są 2 wersje;małe kołnierze M&F i duże kołnierze M&F.Niestandardowe okładziny męskie i żeńskie są powszechnie spotykane na płaszczu wymiennika ciepła w celu kanałowania i pokrywania kołnierzy.

3-M-FM3-M-FM1

T – Twarz z Językiem

Powierzchnia G-Groove

Powierzchnie pióra i wpustu tych kołnierzy muszą być dopasowane.Jedna powierzchnia kołnierza ma wypukły pierścień (wypust) wykonany maszynowo na powierzchni kołnierza, podczas gdy współpracujący kołnierz ma pasujące wgłębienie (rowek) wykonane w jego powierzchni czołowej.

Okładziny na pióro i wpust są standaryzowane zarówno w dużych, jak i małych typach.Różnią się od męskich i żeńskich tym, że wewnętrzne średnice pióra i wpustu nie sięgają do podstawy kołnierza, utrzymując w ten sposób uszczelkę na jej wewnętrznej i zewnętrznej średnicy.Są one powszechnie spotykane na pokrywach pomp i pokrywach zaworów.

Połączenia na pióro i wpust mają również tę zaletę, że są samonastawne i działają jak zbiornik kleju.Złącze szalunkowe utrzymuje oś obciążenia w jednej linii ze złączem i nie wymaga większej obróbki mechanicznej.

Ogólne powierzchnie kołnierzy, takie jak RTJ, TandG i FandM, nigdy nie powinny być łączone ze sobą śrubami.Dzieje się tak dlatego, że powierzchnie styku nie pasują do siebie i nie ma uszczelki, która ma jeden typ po jednej stronie i inny typ po drugiej stronie.

Powierzchnia G-Groove

RTJ(RJ) - Powierzchnia złącza typu pierścieniowego

Kołnierze z przegubami pierścieniowymi są zwykle stosowane w warunkach wysokiego ciśnienia (klasa 600 i wyższa) i/lub wysokich temperatur powyżej 800°F (427°C).Mają wycięte rowki na powierzchniach czołowych, które stanowią stalowe uszczelki pierścieniowe.Kołnierze uszczelniają się, gdy dokręcone śruby ściskają uszczelkę pomiędzy kołnierzami w rowkach, odkształcając (lub zwijając) uszczelkę, aby zapewnić dokładny kontakt wewnątrz rowków, tworząc uszczelnienie metal z metalem.

Kołnierz RTJ może mieć wypukłą powierzchnię z wykonanym w niej rowkiem pierścieniowym.Ta wypukła powierzchnia nie służy jako żadna część środka uszczelniającego.W przypadku kołnierzy RTJ uszczelnianych uszczelkami pierścieniowymi, uniesione powierzchnie łączonych i dokręcanych kołnierzy mogą się ze sobą stykać.W takim przypadku ściśnięta uszczelka nie wytrzyma dodatkowego obciążenia wykraczającego poza napięcie śruby, wibracje i ruch nie mogą dodatkowo zmiażdżyć uszczelki i zmniejszyć naprężenia łączącego.


Czas publikacji: 08 września 2019 r