1. جوشکاری تخت: فقط لایه بیرونی را جوشکاری کنید، نیازی به جوشکاری لایه داخلی نیست؛ عموماً در خطوط لوله فشار متوسط ​​و کم استفاده می‌شود، فشار اسمی اتصالات لوله باید کمتر از 2.5 مگاپاسکال باشد. سه نوع سطح آب‌بندی فلنج جوشکاری تخت وجود دارد، به ترتیب نوع صاف، نوع مقعر و محدب و نوع شیاردار که نوع صاف به طور گسترده استفاده می‌شود و مقرون به صرفه و مقرون به صرفه است.
2. جوشکاری لب به لب:لایه‌های داخلی و خارجیفلنجباید جوش داده شود. عموماً برای خطوط لوله فشار متوسط ​​و بالا استفاده می‌شود و فشار اسمی خط لوله بین 0.25 تا 2.5 مگاپاسکال است. سطح آب‌بندی اتصال فلنج جوش لب به لب مقعر-محدب است، نصب آن پیچیده‌تر است، بنابراین هزینه نیروی کار، روش نصب و هزینه مواد کمکی نسبتاً زیاد است.
3. جوشکاری سوکتی: عموماً برای لوله‌هایی با فشار اسمی کمتر یا مساوی 10.0mpa و قطر اسمی کمتر یا مساوی 40 میلی‌متر استفاده می‌شود.
4. آستین گشاد: عموماً برای فشار کم استفاده می‌شود اما محیط در خط لوله خورنده‌تر است، بنابراین این نوع فلنج مقاومت خوردگی قوی دارد و جنس آن عمدتاً از فولاد ضد زنگ است.

این نوع اتصال عمدتاً برای اتصال لوله چدنی، لوله آستر لاستیکی، لوله فلزی غیر آهنی و شیر فلنجی و غیره استفاده می‌شود، همچنین برای اتصال تجهیزات فرآیندی و فلنج نیز کاربرد دارد.فلنجاتصال.
فرآیند اتصال فلنج به شرح زیر است: اتصال فلنج و لوله باید الزامات زیر را برآورده کند:
۱. مرکز لوله وفلنجباید در یک سطح باشند.
2. سطح آب بندی مرکز لوله و فلنج 90 درجه عمودی است.
۳. موقعیتفلنجپیچ‌های روی لوله باید ثابت باشند.