فلنج، که به عنوان فلنج یا فلنچ نیز شناخته می‌شود. فلنج قطعه‌ای است که شفت‌ها را به هم متصل می‌کند و برای اتصال انتهای لوله‌ها استفاده می‌شود. همچنین فلنج‌های ورودی و خروجی تجهیزات که برای اتصال دو دستگاه مانند فلنج‌های گیربکس استفاده می‌شوند، مفید هستند. اتصال فلنج یا مفصل فلنج به اتصال جداشونده‌ای اشاره دارد که توسط ترکیبی از فلنج‌ها، واشرها و پیچ‌های متصل به هم به عنوان یک ساختار آب‌بندی تشکیل شده است. فلنج خط لوله به فلنجی اشاره دارد که برای لوله‌کشی در تجهیزات خط لوله استفاده می‌شود و هنگامی که در تجهیزات استفاده می‌شود، به فلنج‌های ورودی و خروجی تجهیزات اشاره دارد. با توجه به سطوح فشار اسمی مختلف شیرها، فلنج‌هایی با سطوح فشار مختلف در فلنج‌های خط لوله پیکربندی می‌شوند. در این راستا، مهندسان آلمانی از Ward WODE چندین سطح فشار فلنج رایج را طبق استانداردهای بین‌المللی معرفی می‌کنند:

طبق استاندارد ASME B16.5، فلنج‌های فولادی دارای 7 رده‌بندی فشاری هستند: Class150-300-400-600-900-1500-2500 (فلنج‌های استاندارد ملی مربوطه دارای رده‌بندی‌های PN0.6، PN1.0، PN1.6، PN2.5، PN4.0، PN6.4، PN10، PN16، PN25، PN32Mpa هستند)

میزان فشار فلنج بسیار واضح است. فلنج‌های کلاس ۳۰۰ می‌توانند فشار بیشتری را نسبت به کلاس ۱۵۰ تحمل کنند، زیرا فلنج‌های کلاس ۳۰۰ برای تحمل فشار بیشتر باید از مواد بیشتری ساخته شوند. با این حال، ظرفیت فشاری فلنج‌ها تحت تأثیر عوامل متعددی قرار دارد. میزان فشار یک فلنج بر حسب پوند بیان می‌شود و روش‌های مختلفی برای نمایش میزان فشار وجود دارد. به عنوان مثال، معانی ۱۵۰ پوند، ۱۵۰ پوند، ۱۵۰# و کلاس ۱۵۰ یکسان هستند.