آهنگریآهنگری شمش فولادی به شمشال با چکش یا دستگاه فشار است. با توجه به ترکیب شیمیایی، فولاد را می‌توان به فولاد کربنی و فولاد آلیاژی تقسیم کرد.

(1) علاوه بر آهن و کربن، ترکیب شیمیایی فولاد کربنی حاوی عناصری مانند منگنز سیلیکو، گوگرد و فسفر نیز هست که در میان آنها گوگرد و فسفر ناخالصی‌های مضری هستند. منگنز سیلیکو عنصری اکسیدزدایی شده است که در فرآیند فولادسازی به فولاد کربنی اضافه می‌شود. با توجه به میزان کربن موجود در فولاد کربنی، معمولاً به سه نوع زیر تقسیم می‌شود:
فولاد کم کربن: میزان کربن 0.04٪ -0.25٪ است.
فولاد کربن متوسط: 0.25%-0.55% کربن؛
فولاد پرکربن: میزان کربن بیش از 0.55٪
(2) آلیاژ فولادی، آلیاژی است که یک یا چند عنصر آلیاژی به فولاد کربنی و فولاد تمپر شده اضافه می‌کند. این فولاد حاوی عناصر آلیاژی سیلیکون منگنز یا عناصر جامد است، همچنین حاوی عناصر آلیاژی دیگری مانند نیکل کروم مولیبدن وانادیوم تیتانیوم تنگستن کبالت آلومینیوم زیرکونیوم نیوبیوم و عناصر خاکی کمیاب و غیره است. علاوه بر این، برخی از فولادهای آلیاژی کلسیم حاوی بور و نیتروژن و غیره هستند. عناصر غیرفلزی با توجه به مقدار کل عنصر آلیاژی در فولاد، به سه دسته زیر تقسیم می‌شوند:

فولاد کم آلیاژ: کل محتوای عناصر آلیاژی کمتر از 3.5٪ است.
فولاد آلیاژی متوسط: کل محتوای عناصر آلیاژی 3.5-10٪ است.
فولاد پرآلیاژ: کل محتوای عناصر آلیاژی بیش از 10٪ است.
با توجه به تعداد عناصر آلیاژی مختلف موجود در فولاد آلیاژی، می‌توان آن را به فولاد آلیاژی دوتایی، سه‌تایی و چند عنصری تقسیم کرد. علاوه بر این، با توجه به انواع عناصر آلیاژی موجود در فولاد، می‌توان آن را به فولاد منگنزی، فولاد کرومی، فولاد بور، فولاد سیلیکونی، فولاد منگنزی، فولاد منگنز کرومی، فولاد مولیبدن، فولاد مولیبدن کرومی، فولاد تنگستن وانادیوم و غیره تقسیم کرد.