۱. فریت
فریت یک محلول جامد بین‌نشینی است که از کربن حل‌شده در -Fe تشکیل می‌شود. اغلب به صورت یا F بیان می‌شود. ساختار شبکه مکعبی مرکز حجمی آلفا -Fe را حفظ می‌کند. فریت کربن کمی دارد و خواص مکانیکی آن نزدیک به آهن خالص، پلاستیسیته و چقرمگی بالا و استحکام و سختی کم است.
۲. آستنیت
آستنیت یک محلول جامد بین‌نشینی از کربن حل‌شده در -Fe است که معمولاً به صورت یا A بیان می‌شود. این ماده ساختار شبکه مکعبی با وجوه مرکزپر گاما-Fe را حفظ می‌کند. آستنیت حلالیت کربن بالاتری نسبت به فریت دارد و خواص مکانیکی آن با پلاستیسیته خوب، استحکام کم، سختی کم و تغییر شکل پلاستیکی آسان مشخص می‌شود.

۳. سمنتیت
سمنتیت ترکیبی است که از آهن و کربن تشکیل شده و فرمول شیمیایی آن Fe3C است. این ترکیب حاوی 6.69٪ کربن است و ساختار کریستالی پیچیده‌ای دارد. سمنتیت سختی بسیار بالایی دارد، شکل‌پذیری آن ضعیف است، تقریباً صفر و فازی سخت و شکننده است. سمنتیت نقش تقویت‌کننده‌ای در فولاد کربنی ایفا می‌کند. در آلیاژهای آهن-کربن، هرچه میزان کربن بیشتر باشد، سمنتیت بیشتر، سختی بیشتر و شکل‌پذیری آلیاژ کمتر است.
۴. پرلیت
پرلیت مخلوطی مکانیکی از فریت و سمنتیت است که معمولاً با P نشان داده می‌شود. میانگین کربن پرلیت 0.77٪ است و خواص مکانیکی آن بین فریت و سمنتیت، با استحکام بالا، سختی متوسط ​​و خاصیت انعطاف‌پذیری خاص است. با عملیات حرارتی، سمنتیت می‌تواند به صورت دانه‌ای روی ماتریس فریت توزیع شود. این نوع ساختار، پرلیت کروی نامیده می‌شود و عملکرد جامع آن بهتر است.
۵. لدبوریت
لوتنیت ترکیبی مکانیکی از آستنیت و سمنتیت است که معمولاً با Ld بیان می‌شود. میانگین کربن لوتنیت ۴.۳٪ است. هنگامی که تا دمای ۷۲۷ درجه سانتیگراد سرد می‌شود، آستنیت موجود در لوتنیت به پرلیت تبدیل می‌شود. بنابراین در دمای پایین‌تر از ۷۲۷ درجه سانتیگراد، لوتنیت از پرلیت و سمنتیت تشکیل شده است که در دمای پایین به آن لوتنیت می‌گویند و با Ld ' نشان داده می‌شود. ریزساختار لوتنیت بر پایه سمنتیت است، بنابراین خواص مکانیکی آن سخت و شکننده است.