۱. اکسید بریلیم:اکسید بریلیم نه تنها مقدار زیادی از فولاد را از بین می‌برد، بلکه کیفیت سطح قطعات آهنگری شده و عمر مفید آنها را نیز کاهش می‌دهد.قالب آهنگریاگر به فلز فشار داده شود،آهنگریاوراق خواهد شد. عدم حذف اکسید بریلیم بر فرآیند تراشکاری تأثیر خواهد گذاشت.
۲. کربن‌زدایی:کربن‌زدایی به پدیده‌ای اشاره دارد که در آن تمام یا بخشی از کربن روی سطح فولاد سوزانده می‌شود. کربن‌زدایی باعث می‌شود سطح قطعه کار به صورت نقاط نرم ظاهر شود، سختی سطح، مقاومت در برابر سایش و استحکام خستگی را کاهش دهد.
۳. گرمای بیش از حد و سوختن بیش از حد:گرمای بیش از حد به فولاد در گرمایش فراتر از دمای مجاز اشاره دارد، به طوری که رشد دانه درشت می‌شود. گرمای بیش از حد برای عملیات حرارتی مساعد نیست، به طوری که آهنگری‌ها شکننده می‌شوند و خواص مکانیکی کاهش می‌یابد، اما می‌توان با نرمال‌سازی یا آنیل کردن پس از آن، این مشکل را برطرف کرد.آهنگریسوختن بیش از حد به پدیده اکسید شدن یا ذوب شدن جزئی فلزات به دلیل طولانی بودن زمان حرارت دادن و دمای بیش از حد بالا اشاره دارد. این تب قابل درمان نیست.

۴. استرس:به دلیل تفاوت بین داخل و خارج فلز، انبساط ناهموار است و تنش داخلی ایجاد می‌شود که به آن تنش حرارتی می‌گویند. تغییر متوالی ساختار متالوگرافی ناشی از گرمایش نیز باعث ایجاد تنش می‌شود که به آن تنش ریزساختاری می‌گویند. این امر باعث می‌شود قطعه کار در حین گرمایش ترک بخورد و پس از پردازش خودرو، قطعه کار ترک بخورد و ضایع شود.
۵. شکستگی در مقطع عرضی:این نقص، ترکیب شیمیایی و یکنواختی ریزساختار فولاد را از بین می‌برد، سختی کوئنچ را کاهش می‌دهد و خواص مکانیکی را بدتر می‌کند. اگر دمای آنیل خیلی بالا باشد و منجر به ایجاد مقطع گرافیتی شود، برش و کوئنچ آسان نخواهد بود و در اثر حرارت بیش از حد و تغییر شکل، کوئنچ می‌شود. اما اگر آنیل تحت حرارت یا دمای پایین انجام شود، پرلیت نمی‌تواند به طور کامل گلوبال شود و برای برش و عملیات حرارتی بعدی مناسب نیست.
6. کاربید مش سخت و شکننده: این امر نیروی پیوند بین مواد کریستالی را تضعیف می‌کند، خواص مکانیکی به طور قابل توجهی بدتر می‌شود، به خصوص چقرمگی ضربه کاهش می‌یابد، اما با نرمال‌سازی می‌توان آن را بهبود بخشید یا از بین برد. اگر کاربید نواری وجود داشته باشد، سختی و ساختار کوئنچ و تمپر ناهموار و تغییر شکل آسان می‌شود، که این نیز نقصی در ساختار نواری پرلیت و فریت در جهت تغییر شکل پردازش است. در عین حال، انعطاف‌پذیری و چقرمگی فولاد را نیز کاهش می‌دهد، به طوری که اندازه ماشینکاری پایدار نیست و ابزار به سرعت ساییده می‌شود.