Wrijving insmedenDe wrijving tussen twee metalen met verschillende samenstelling en eigenschappen (legeringen), tussen zacht metaal (werkstuk) en hard metaal (matrijs). Zonder smering is dit de contactwrijving tussen twee soorten oxidelagen op het metaaloppervlak. Onder smerende omstandigheden is dit de contactwrijving tussen de oxidelaag op de twee metaaloppervlakken en het smeermiddel, en de wrijving tussen het oppervlak van de binnenste laag van het werkstuk, die nog niet geoxideerd is en een grote adsorptiekracht heeft, en de wrijving tussen het smeermiddel en het oppervlak van de matrijs. Het daadwerkelijke wrijvingsoppervlak (contactoppervlak) neemt toe.

Vanwege de wrijvingseigenschappen tussen het plaatwerk en het contactoppervlak van de matrijs in desmeedproces, dan resulteert dit in de volgende resultaten:
(1) De vervormingskracht neemt met 10% toe als gevolg van wrijving, en het energieverbruik neemt dienovereenkomstig toe;
(2) wrijving leidt tot ongelijkmatige vervorming van smeedstukken, zodat de interne korrelstructuur en de prestaties niet uniform zijn en de oppervlaktekwaliteit afneemt;
(3) wrijving leidt tot vermindering van de geometrische vorm en de maatnauwkeurigheid van smeedstukken, wat leidt tot schroot van smeedstukken wanneer de smeedstukken ernstig ongevuld zijn;
(4) wrijving leidt tot verhoogde slijtage van de matrijs en verkort de levensduur ervan;
(5) Door de lokale wrijvingsweerstand van de holte te vergroten, kan de holte die moeilijk te vullen is, soepel met metaal worden gevuld en kan het afkeurpercentage worden verlaagd.
Het is duidelijk dat wrijving een tweesnijdend zwaard is in desmeedproductie, wat zowel voor- als nadelen heeft. Daarom moet de wrijving tijdens het smeedproces strikt worden gecontroleerd om een ​​normaal smeedproces te garanderen.