Bij de warmtebehandeling van smeedwerk is het energieverbruik in het gehele proces enorm vanwege het grote vermogen van de verwarmingsoven en de lange isolatietijd. Het besparen van energie bij de warmtebehandeling van smeedwerk op de lange termijn is een lastig probleem.

De zogenaamde "nul-isolatie"-afschrikking duidt op de verhitting van het smeedstuk, waarbij het oppervlak en de kern de afschriktemperatuur bereiken, geen isolatie, onmiddellijk afschrikproces. Volgens de traditionele austenitische theorie moet het smeedstuk een lange isolatietijd hebben in het verwarmingsproces, om de nucleatie en groei van austenitische korrels te voltooien, het oplossen van restcementiet en de homogenisatie van austenitisch materiaal. De huidige afschrik- en verwarmingstechnologie van smeedstukken wordt geproduceerd onder leiding van deze theorie. Vergeleken met het huidige afschrikproces bespaart "nul-warmtebehoud"-afschrikking de tijd van warmtebehoud die nodig is voor de homogenisatie van de austenitische structuur, kan niet alleen 20%-30% energie besparen, de productie-efficiëntie met 20%-30% verbeteren, maar kan ook de defecten van oxidatie, decarbonisatie, vervorming enzovoort verminderen of elimineren, wat bevorderlijk is voor de verbetering van de productkwaliteit.

Wanneer koolstofstaal en laaggelegeerd staal worden verhit tot Ac1 of Ac2, verlopen het homogenisatieproces van austeniet en het oplossen van carbiden in perliet sneller. Wanneer de staalgrootte tot het dunne onderdeelbereik behoort, hoeft bij de berekening van de verwarmingstijd geen rekening te worden gehouden met de thermische isolatie, dat wil zeggen om een ​​afschrikking van nul thermische isolatie te bereiken. Wanneer bijvoorbeeld de diameter of dikte van een stalen werkstuk van 45 mm niet meer is dan 100 mm, wordt bij verhitting in de luchtoven de temperatuur van het oppervlak en de kern bijna tegelijkertijd bereikt, zodat de uniforme tijd kan worden genegeerd. In vergelijking met het traditionele productieproces (r=aD) met een grote verwarmingscoëfficiënt kan de verwarmingstijd voor het afschrikken met bijna 20%-25% worden verkort.

Uit de theoretische analyse en experimentele resultaten blijkt dat het haalbaar is om "nul-isolatie" toe te passen bij het afschrikken en normaliseren van verhitting van constructiestaal. Met name bij constructiestaal met 45, 45 mn2 koolstof of enkelvoudig gelegeerd constructiestaal kan het gebruik van het "nul-isolatie"-proces de mechanische eigenschappen van de vereisten garanderen; 45, 35CrMo, GCrl5 en andere constructiestaalstukken kan het gebruik van "nul-isolatie"-verhitting in vergelijking met traditioneel verhitten de verwarmingstijd met ongeveer 50% besparen, de totale energiebesparing met 10%-15% verhogen en de efficiëntie met 20%-30% verbeteren. Tegelijkertijd helpt het "nul-isolatie"-afschrikproces de korrel te verfijnen en de sterkte te verbeteren.

(Van: 168 smeedstukken netto)