Kontrola jakości wyglądu zewnętrznego to na ogół kontrola nieniszcząca, przeprowadzana gołym okiem lub przy użyciu szkła powiększającego. W razie konieczności stosuje się także metodę kontroli nieniszczącej.
Metody kontroli jakości wewnętrznejciężkie odkuwkimożna podsumować jako: makroskopowa kontrola organizacji, mikroskopowa kontrola organizacji, kontrola właściwości mechanicznych, analiza składu chemicznego i badania nieniszczące.
Badanie mikrostruktury makroskopowej to rodzaj badania, którego celem jest obserwacja i analiza cech mikrostruktury o niskim poborze mocy.kucieza pomocą szkła powiększającego wizualnego lub o małym powiększeniu. Powszechnie stosowane metody do makroskopowej inspekcji strukturykuciesą to metody korozyjne o niskim zużyciu energii (w tym korozja cieplna, korozja w niskiej temperaturze i korozja elektrolityczna), test pękania oraz metoda nadruku siarką.

Zasada kontroli mikrostruktury polega na użyciu mikroskopu świetlnego do sprawdzenia mikrostrukturykucieróżnych materiałów. Elementy kontroli obejmują zazwyczaj wewnętrzną wielkość ziarna lub wielkość ziarna w określonej temperaturze, tj. rzeczywistą wielkość ziarna, wtrącenia niemetaliczne, mikrostrukturę, taką jak warstwa dekarburacyjna, niejednorodność węglika eutektycznego, przegrzanie, przepalenie i inną wymaganą mikrostrukturę itp.
Kontrola właściwości mechanicznych i wydajności procesu ma być końcową obróbką cieplnąkucieoraz próbki testowe przetworzone na określoną próbkę po wykorzystaniu maszyny do badania wytrzymałości na rozciąganie, maszyny do badania udarności, maszyny do badania wytrzymałości, maszyny do badania zmęczenia materiału, twardościomierza i innych przyrządów w celu określenia właściwości mechanicznych i wartości wydajności procesu.
Badanie składu chemicznego polega na ogół na wykorzystaniu analizy chemicznej lub analizy widmowej analizy i testowania komponentów kucia, wraz z rozwojem nauki i technologii, zarówno analiza chemiczna, jak i analiza widmowa środków analitycznych poczyniły postęp. W przypadku analizy widmowej, obecnie nie jest to po prostu stosowanie metody widmowej i metody spektroskopowej do przeprowadzania analizy komponentów, pojawienie się spektrometru fotoelektrycznego nie tylko szybkiej analizy, ale także znacznie poprawia dokładność, a pojawienie się spektrometru fotoelektrycznego plazmowego znacznie poprawiło dokładność analizy, jego dokładność analizy może osiągnąć poziom 10-6, Ta metoda jest bardzo skuteczna w analizie śladowych szkodliwych zanieczyszczeń, takich jak Pb, As, Sn, Sb, Bi w odkuwkach ze stopów nadstopowych.
Jak wspomniano powyżej, metoda badania, organizacja makroskopowa oraz badanie składu i mikrostruktury lub wydajność lub metoda, wszystkie należą do metody badania niszczącego, w przypadku niektórych ciężkich odkuwek metody niszczące nie mogą w pełni dostosować się do wymogu kontroli jakości, z jednej strony, ponieważ nie jest to ekonomia, z drugiej strony, głównie w celu uniknięcia jednostronności badań niszczących. Rozwój technologii NDT zapewnia bardziej zaawansowane i doskonałe środki dokuciekontrola jakości.
Do nieniszczących metod badań jakości odkuwek zalicza się na ogół: metodę badania proszkiem magnetycznym, metodę badania penetracyjnego, metodę badania prądami wirowymi i metodę badania ultradźwiękowego.

Metoda magnetyczno-proszkowa jest powszechnie stosowana do kontroli wad powierzchniowych lub powierzchniowych metali lub stopów ferromagnetycznychkucie, takich jak pęknięcia, zmarszczki, białe plamy, wtrącenia niemetaliczne, rozwarstwienia, pofałdowania, pasma węglikowe lub ferrytyczne itp. Metoda ta nadaje się wyłącznie do badania materiałów ferromagnetycznychkucieale nie dla odkuwek wykonanych ze stali austenitycznej.
Metoda badania penetracyjnego pozwala nie tylko na sprawdzenie odkuwek z materiałów magnetycznych, ale także na sprawdzenie wad powierzchniowych materiałów nieferromagnetycznychkucie, takie jak pęknięcia, luzy, pofałdowania itp. Generalnie, jest to używane tylko do sprawdzania wad powierzchniowych odkuwek z materiałów nieferromagnetycznych i nie może znaleźć ukrytych wad poniżej powierzchni. Badanie prądami wirowymi jest używane do sprawdzania wad powierzchniowych lub bliskopowierzchniowych materiałów przewodzących.
Metoda badania ultradźwiękowego jest wykorzystywana do sprawdzania wewnętrznych wad odkuwek, takich jak jamy skurczowe, białe plamy, pęknięcia rdzenia, wtrącenia żużla itp. Mimo że ta metoda jest wygodna, szybka i ekonomiczna, trudno jest dokładnie określić charakter wad.