مواد فورج عمدتاً از فولاد کربنی و فولاد آلیاژی با ترکیبات مختلف و پس از آن آلومینیوم، منیزیم، مس، تیتانیوم و آلیاژهای آنها تشکیل شده است. حالت‌های اولیه مواد شامل میله، شمش، پودر فلز و فلز مایع است. نسبت سطح مقطع یک فلز قبل از تغییر شکل به سطح مقطع پس از تغییر شکل، نسبت فورج نامیده می‌شود. انتخاب صحیح نسبت فورج، دمای گرمایش و زمان نگهداری معقول، دمای اولیه و نهایی فورج معقول، مقدار تغییر شکل معقول و سرعت تغییر شکل، ارتباط نزدیکی با بهبود کیفیت محصول و کاهش هزینه‌ها دارند.
عموماً از مواد میله‌ای دایره‌ای یا مربعی به عنوان مواد خام برای آهنگری‌های کوچک و متوسط استفاده می‌شود. ساختار دانه‌بندی و خواص مکانیکی مواد میله‌ای یکنواخت و خوب است، با شکل و اندازه دقیق، کیفیت سطح خوب و سازماندهی آسان برای تولید انبوه. تا زمانی که دمای گرمایش و شرایط تغییر شکل به طور معقول کنترل شوند، می‌توان قطعات آهنگری با کیفیت بالا را بدون تغییر شکل قابل توجه آهنگری آهنگری کرد. شمش‌ها فقط برای آهنگری‌های بزرگ استفاده می‌شوند. شمش یک ساختار ریخته‌گری با کریستال‌های ستونی بزرگ و مراکز شل است. بنابراین، لازم است کریستال‌های ستونی از طریق تغییر شکل پلاستیک بزرگ به دانه‌های ریز خرد شوند و به صورت شل فشرده شوند تا ساختار فلزی و خواص مکانیکی عالی به دست آید.
پیش فرم‌های متالورژی پودر که با پرس و پخت شکل می‌گیرند، می‌توانند با آهنگری غیرفلشی در حالت گرم به قطعات آهنگری پودری تبدیل شوند. چگالی پودر آهنگری نزدیک به آهنگری قالب‌های عمومی است، با خواص مکانیکی خوب و دقت بالا، که می‌تواند پردازش برش بعدی را کاهش دهد. ساختار داخلی آهنگری پودر یکنواخت و بدون جدایش است و می‌تواند برای ساخت چرخ دنده‌های کوچک و سایر قطعات کار استفاده شود. با این حال، قیمت پودر بسیار بالاتر از مواد میله‌ای عمومی است که کاربرد آن را در تولید محدود می‌کند. با اعمال فشار استاتیکی به فلز مایع ریخته شده در حفره قالب، می‌تواند جامد شود، بلوری شود، جریان یابد، تغییر شکل پلاستیک دهد و تحت فشار شکل بگیرد تا شکل و خواص مورد نظر آهنگری را به دست آورد. آهنگری فلز مایع یک روش شکل‌دهی بین ریخته‌گری تحت فشار و آهنگری قالبی است، به ویژه برای قطعات پیچیده با دیواره نازک که شکل‌دهی آنها با آهنگری قالب عمومی دشوار است، مناسب است.
علاوه بر مواد مرسوم مانند فولاد کربنی و فولاد آلیاژی با ترکیبات مختلف، مواد آهنگری شامل آلومینیوم، منیزیم، مس، تیتانیوم و آلیاژهای آنها نیز می‌شوند. آلیاژهای دما بالای پایه آهن، آلیاژهای دما بالای پایه نیکل و آلیاژهای دما بالای پایه کبالت نیز به عنوان آلیاژهای تغییر شکل، آهنگری یا نورد می‌شوند. با این حال، این آلیاژها دارای نواحی پلاستیکی نسبتاً باریکی هستند که آهنگری را نسبتاً دشوار می‌کند. مواد مختلف الزامات سختگیرانه‌ای برای دمای گرمایش، دمای آهنگری و دمای نهایی آهنگری دارند.
زمان ارسال: ۱۹ نوامبر ۲۰۲۴