آهنگریپردازش خالی فرآیندی استتولید آهنگری, آهنگریکیفیت خام، سطح بهره‌وری، تأثیر مهمی بر ... خواهد داشت.آهنگریکیفیت، عملکرد، عمر و مزایای اقتصادی شرکت‌ها.آهنگریفناوری پردازش قطعه کار، دقت تجهیزات و عملکرد آن، کیفیت قطعه کار را تعیین می‌کند. کیفیت قطعه کارآهنگریمستقیماً بر دقت ماشینکاری تراشکاری تأثیر می‌گذارد و کیفیت ماشینکاری تراشکاری نیز بر دقت و راندمان سنگ‌زنی تأثیر می‌گذارد. بنابراین انتخابآهنگریدر کل خالیآهنگریفرآیند نقش بسیار مهمی ایفا می‌کند، اصلآهنگریانتخاب قطعه خام، باید با فرض برآورده کردن الزامات استفاده، تا حد امکان برای کاهش هزینه تولید باشد، به طوری که محصول توانایی رقابت در بازار را داشته باشد. در مرحله بعد، اصل انتخاب قطعه خام آهنگری مطرح می‌شود که نکات زیر در آن وجود دارد:
۱. اصل فرآیند:
الزامات استفاده از قطعات آهنگری، ویژگی‌های شکل قطعه خام را تعیین می‌کند و الزامات مختلف استفاده و ویژگی‌های شکل، الزامات فرآیند شکل‌دهی قطعه خام مربوطه را تشکیل می‌دهند. الزامات استفاده از قطعات آهنگری در شکل، اندازه، دقت پردازش، زبری سطح و سایر کیفیت‌های خارجی و ترکیب شیمیایی، ساختار فلزی، خواص مکانیکی، خواص فیزیکی و خواص شیمیایی و سایر الزامات کیفیت داخلی تجسم می‌یابد. برای استفاده از قطعات آهنگری مختلف، با در نظر گرفتن ویژگی‌های فرآیند مواد آهنگری (مانند عملکرد آهنگری، عملکرد جوشکاری و غیره) می‌توان از روش شکل‌دهی قطعه خام استفاده کرد. هنگام انتخاب روش شکل‌دهی قطعه خام، قابلیت ماشینکاری قطعات بعدی نیز باید در نظر گرفته شود. برخی از ساختارهای پیچیده، استفاده از یک روش شکل‌دهی واحد برای شکل‌دهی قطعه خام را دشوار می‌کند، نه تنها برای در نظر گرفتن امکان ترکیب طرح‌های مختلف شکل‌دهی، بلکه برای در نظر گرفتن اینکه آیا این ترکیب بر قابلیت ماشینکاری قطعه خام تأثیر می‌گذارد یا خیر.
۲. اصل سازگاری:
در انتخاب طرح قالب‌گیری خام باید اصل سازگاری در نظر گرفته شود. با توجه به شکل ساختاری، ابعاد و شرایط کاری قطعات آهنگری، طرح خام مناسب انتخاب می‌شود. به عنوان مثال، برای قطعات شفت نردبان، زمانی که قطر هر پله تفاوت چندانی ندارد، میله موجود است. اگر تفاوت زیاد باشد، توصیه می‌شود از خام آهنگری شده استفاده شود. در شرایط کاری مختلف آهنگری، انتخاب نوع خام نیز متفاوت است.

۳. اصل توجه به شرایط تولید:
طرح شکل‌دهی ورق خام آهنگری باید با توجه به شرایط تولید در محل انتخاب شود. شرایط تولید میدانی عمدتاً شامل سطح فرآیند واقعی تولید ورق خام میدانی، وضعیت تجهیزات و امکان و اقتصاد همکاری خارجی است، اما در عین حال، به دلیل توسعه تولید، لازم است استفاده از روش تولید ورق بهتر در نظر گرفته شود. بنابراین، انتخاب ورق خام باید شرایط تولید موجود شرکت، مانند ظرفیت تجهیزات و سطح فنی کارکنان را تا حد امکان تجزیه و تحلیل کند تا از شرایط تولید موجود برای تکمیل کار تولید ورق خام استفاده شود. اگر شرایط تولید موجود برای برآورده کردن الزامات دشوار باشد، باید تغییر مواد آهنگری و/یا روش شکل‌دهی ورق، بلکه از طریق برون‌سپاری پردازش یا برون‌سپاری نیز در نظر گرفته شود.
۴. اصول اقتصادی:
اصل صرفه‌جویی، پایین نگه داشتن هزینه مواد آهنگری، مصرف انرژی، دستمزد و سایر هزینه‌ها است. هنگام انتخاب نوع قطعه آهنگری و روش تولید خاص، باید چندین طرح از پیش انتخاب شده از نظر اقتصادی با فرض برآورده کردن الزامات قطعات مقایسه شوند و طرحی که هزینه کلی تولید پایینی دارد، انتخاب شود. به طور کلی، هنگام انتخاب نوع و روش تولید قطعه، اندازه و شکل قطعه باید تا حد امکان به قطعات نهایی نزدیک باشد تا هزینه پردازش کاهش یابد، میزان استفاده از مواد بهبود یابد و حجم کار پردازش مکانیکی کاهش یابد. اما هرچه قطعه خام دقیق‌تر باشد، تولید آن دشوارتر و گران‌تر است. بنابراین، وقتی برنامه تولید بزرگ است، باید روش تولید قطعه با دقت و بهره‌وری بالا اتخاذ شود. در این زمان، اگرچه سرمایه‌گذاری یک‌باره زیاد است، اما افزایش هزینه تولید قطعه می‌تواند با کاهش مصرف مواد و هزینه ماشینکاری جبران شود. قاعده کلی این است که وقتی یک قطعه واحد در دسته‌های کوچک تولید می‌شود، می‌توان از آهنگری آزاد، جوشکاری قوسی دستی، صفحه فلزی و سایر روش‌های شکل‌دهی استفاده کرد و در تولید دسته‌ای می‌توان از مدل‌سازی ماشینی، آهنگری قالبی، جوشکاری قوسی زیرپودری خودکار یا سایر روش‌ها استفاده کرد.