Nowe koncepcje energooszczędnej mobilności wymagają optymalizacji konstrukcji poprzez zmniejszenie rozmiarów komponentów i wybór materiałów odpornych na korozję o wysokim stosunku wytrzymałości do gęstości. Zmniejszenie rozmiarów komponentów można przeprowadzić albo poprzez konstrukcyjną optymalizację strukturalną, albo poprzez zastąpienie ciężkich materiałów lżejszymi i o wysokiej wytrzymałości. W tym kontekście kucie odgrywa ważną rolę w produkcji zoptymalizowanych pod kątem obciążenia komponentów konstrukcyjnych. W Instytucie Obróbki Plastycznej i Maszyn do Obróbki Plastycznej (IFUM) opracowano różne innowacyjne technologie kucia. W odniesieniu do optymalizacji strukturalnej zbadano różne strategie lokalnego wzmacniania komponentów. Lokalnie indukowane utwardzanie odkształceniowe za pomocą kucia na zimno pod nałożonym ciśnieniem hydrostatycznym można było zrealizować. Ponadto kontrolowane strefy martenzytyczne można było utworzyć poprzez indukowaną przez formowanie przemianę fazową w metastabilnych stalach austenitycznych. Inne badania koncentrowały się na zastępowaniu ciężkich części stalowych wysokowytrzymałymi stopami metali nieżelaznych lub hybrydowymi związkami materiałowymi. Opracowano kilka procesów kucia stopów magnezu, aluminium i tytanu do różnych zastosowań lotniczych i motoryzacyjnych. Rozważono cały łańcuch procesów od charakterystyki materiału poprzez symulację projektowania procesów do produkcji części. Potwierdzono wykonalność kucia złożonych kształtów geometrycznych przy użyciu tych stopów. Pomimo trudności napotkanych z powodu hałasu maszyny i wysokiej temperatury, technika emisji akustycznej (AE) została pomyślnie zastosowana do monitorowania online wad kucia. Opracowano nowy algorytm analizy AE, dzięki czemu można wykryć i sklasyfikować różne wzorce sygnałów spowodowane różnymi zdarzeniami, takimi jak pękanie produktu/matrycy lub zużycie matrycy. Ponadto wykonalność wspomnianych technologii kucia została udowodniona za pomocą analizy elementów skończonych (FEA). Na przykład integralność matryc kuźniczych w odniesieniu do inicjacji pęknięć z powodu zmęczenia termomechanicznego, a także uszkodzenia ciągliwego odkuwek zostały zbadane za pomocą modeli kumulatywnych uszkodzeń. W niniejszym artykule opisano niektóre z wymienionych podejść.