سختی پذیری و سختی پذیری شاخص های عملکردی هستند که توانایی کوئنچ شدن را مشخص می کنند.آهنگریو همچنین آنها مبنای مهمی برای انتخاب و استفاده از مواد هستند.سختی پذیریحداکثر سختی است که یکآهنگریمی‌تواند در شرایط ایده‌آل به دست آید. عامل اصلی تعیین‌کننده درجه سخت شدنآهنگریعبارت است از محتوای کربنِآهنگرییا به طور دقیق‌تر، میزان کربن محلول جامد در آستنیت در حین کوئنچ و حرارت دادن. هرچه میزان کربن بیشتر باشد، درجه سختی فولاد بالاتر خواهد بود. اگرچه عناصر آلیاژی در فولاد تأثیر کمی بر سختی‌پذیری فولاد دارند، اما تأثیر زیادی بر سختی‌پذیری فولاد دارند.
سختی‌پذیری مشخصه ای است که عمق و توزیع سختی فولاد سخت شده را تحت شرایط مشخص تعیین می‌کند. یعنی توانایی رسیدن به عمق لایه سخت شده هنگام سخت شدن فولاد، که یک خاصیت ذاتی فولاد است. سختی‌پذیری در واقع نشان دهنده سهولت تبدیل آستنیت به مارتنزیت هنگام کوئنچ فولاد است. این امر عمدتاً به پایداری آستنیت فوق سرد شده در فولاد یا به سرعت بحرانی کوئنچ در ... مربوط می‌شود.فولاد آهنگری شده.
پس از کوئنچ، ساختار متالوگرافی و منحنی‌های توزیع سختی در سطح مقطع محیط خنک‌کننده مشاهده می‌شوند. خط مقطع مارتنزیت است و بقیه به نواحی غیر مارتنزیتی، یعنی ساختار قبل از کوئنچ، تقسیم می‌شود. از شکل می‌توان دریافت که ناحیه مارتنزیتی میله فولادی در سمت راست عمیق‌تر است، بنابراین سختی‌پذیری آن بهتر است، سختی مارتنزیتی ماده در سمت چپ بالاتر است، یعنی سخت شدن بهتر است. سرعت خنک شدن بخش آهنگری در طول کوئنچ از مکانی به مکان دیگر متفاوت است. سرعت خنک شدن سطح حداکثر است و با رسیدن مرکز به مرکز، سرعت خنک شدن کاهش می‌یابد. اگر سرعت خنک شدن سطح و مرکز آهنگری بیشتر از سرعت خنک شدن بحرانی آهنگری فولاد باشد، می‌توان ساختار مارتنزیت را در کل بخش آهنگری به دست آورد، یعنی آهنگری فولاد کاملاً کوئنچ شده است. اگر قسمت مرکزی زیر سرعت خنک شدن بحرانی باشد، مارتنزیت روی سطح و بافت غیر مارتنزیتی در قلب به دست می‌آید که نشان می‌دهد آهنگری فولاد کاملاً کوئنچ نشده است.
در تولید، سختی‌پذیری مؤثر فولادآهنگریمعمولاً با عمق لایه سخت‌کاری مؤثر بیان می‌شود، یعنی فاصله عمودی از سطح اندازه‌گیری شده تا 50٪ (کسر حجمی) مارتنزیت. همچنین اندازه‌گیری فاصله عمودی از سطح تا یک سختی مشخص برای نشان دادن عمق لایه سخت‌کاری مؤثر مفید است. به عنوان مثال، عمق سخت‌کاری القایی (DS) و عمق عملیات حرارتی شیمیایی (DC) با فاصله عمودی از سطح تا سختی مشخص شده اندازه‌گیری می‌شوند.
توزیع انرژی قطعات مکانیکی پس از کوئنچ و تمپر کردنآهنگریبا سختی پذیری متفاوت در شکل نشان داده شده است. سختی پذیری بالا، خواص مکانیکی آن در امتداد سطح مقطع توزیع یکنواختی دارد و نفوذ کوئنچ کم است، خواص مکانیکی قلب پایین است و چقرمگی کمتر است. دلیل این امر این است که پس از تمپر شدنآهنگری فولادیبا سختی‌پذیری بالا، ساختار آنها از سطح به داخل به صورت دانه‌ای سوکسله تمپر شده است که قابلیت تابش ترمزی بالایی دارد، در حالی که فولاد با سختی‌پذیری پایین در قلب خود فریت شل دارد که قابلیت تابش ترمزی پایینی دارد.
(از duan168.com)
زمان ارسال: ۲۴ دسامبر ۲۰۲۰