Kebolehkerasan dan kebolehkerasan ialah indeks prestasi yang mencirikan keupayaan pelindapkejutanpenempaan, dan ia juga merupakan asas penting untuk memilih dan menggunakan bahan.Kebolehkerasanialah kekerasan maksimum yang amenempaboleh mencapai di bawah keadaan yang ideal.Faktor utama yang menentukan tahap pengerasanmenempaialah kandungan karbonmenempa, atau lebih tepat kandungan karbon larutan pepejal dalam austenit semasa pelindapkejutan dan pemanasan. Semakin tinggi kandungan karbon, semakin tinggi tahap pengerasan keluli. Walaupun unsur pengaloian dalam keluli mempunyai sedikit pengaruh terhadap kebolehkerasan keluli, ia mempunyai pengaruh yang besar terhadap kebolehkerasan keluli.
Kebolehkerasan ialah ciri yang menentukan kedalaman dan taburan kekerasan keluli yang dikeraskan di bawah keadaan yang ditetapkan. Iaitu, keupayaan untuk mendapatkan kedalaman lapisan yang dikeraskan apabila keluli dikeraskan, yang merupakan sifat sedia ada bagi keluli. Kebolehkerasan sebenarnya mencerminkan kemudahan austenit boleh ditukar kepada martensit apabila keluli yang dipanaskan itu dipadamkan dengan austenit, terutamanya dalam kestabilan austenit. pelindapkejutan kadar penyejukan masukkeluli tempa.

Selepas pelindapkejutan, struktur metalografi dan lengkung taburan kekerasan diperhatikan pada keratan rentas medium penyejukan. Garisan keratan adalah martensit dan selebihnya dibahagikan kepada kawasan bukan Martensit, iaitu, struktur sebelum pelindapkejutan.Ia boleh dilihat dari rajah bahawa kawasan martensit bar keluli di sebelah kanan adalah lebih dalam, jadi kebolehkerasannya lebih baik, kekerasan martensit bahan di sebelah kiri lebih tinggi, iaitu, pengerasan lebih baik.Kadar penyejukan dari tempat penempaan permukaan adalah berubah-ubah. maksimum, dan kelajuan penyejukan berkurangan apabila pusat mencapai pusat. Jika kelajuan penyejukan permukaan dan pusat penempaan adalah lebih besar daripada kelajuan penyejukan kritikal penempaan keluli, struktur martensit boleh diperolehi di sepanjang keseluruhan bahagian penempaan, iaitu, penempaan keluli sepenuhnya dipadamkan. Jika bahagian tengah berada di bawah kadar penyejukan kritikal, martensit diperoleh pada permukaan dan tisu bukan Martensit diperolehi di dalam jantung, menunjukkan bahawa keluli tidak dipadamkan.
Dalam pengeluaran, kebolehkerasan berkesan kelulipenempaanbiasanya dinyatakan dengan kedalaman lapisan pengerasan berkesan, iaitu jarak menegak dari permukaan yang diukur hingga 50% (pecahan isipadu) martensit.Ia juga berguna untuk mengukur jarak menegak dari permukaan ke kekerasan yang ditentukan untuk menunjukkan kedalaman lapisan pengerasan berkesan.Sebagai contoh, kedalaman pengerasan aruhan (DS) dan kedalaman rawatan haba kimia diukur dari permukaan menegak (DC).
Pengagihan tenaga bahagian mekanikal selepas pelindapkejutan dan pembajaanpenempaandengan kebolehkerasan yang berbeza ditunjukkan dalam rajah. Kebolehkerasan tinggi sifat mekanikalnya di sepanjang keratan rentas adalah taburan seragam, dan penembusan pelindapkejutan sifat mekanikal jantung yang rendah dan rendah, keliatan lebih rendah. Ini kerana selepas marahpenempaan kelulidengan kebolehkerasan yang tinggi, strukturnya dari permukaan ke dalam adalah Soxhlet terbaja berbutir, yang mempunyai kebolehbremsstrahl yang tinggi, manakala keluli dengan kebolehkerasan yang rendah mempunyai ferit lembik di jantungnya, yang mempunyai kebolehbremsstrahl yang rendah.
(dari duan168.com)