Flansar í dag, sem verða líf okkar og margar atvinnugreinar, geta verið notaðir til að innsigla vörur. Þess vegna hefur fjölbreytt úrval af sérsniðnum flansum orðið að vöru sem hægt er að nota á mörgum stöðum. Þá ætti að hafa eftirfarandi atriði í huga áður en sérsniðin framleiðsla á flansum hefst.
1. Hönnun og framleiðsla verkfæra
Stórar flansareru soðnar saman með tveimur klemmubotnplötum, 900 hvor, tveimur flansstuðningum, tveimur lóðréttum plötum og fjórum styrkingarplötum. Til að tryggja stífleika verkfæranna ætti að vera skásettur suðusamskeyti tengdu plötunnar og suðuhornið ætti að vera 20-30 mm hátt. ÁflansplataÞegar samsvarandi boltahola er boruð, tryggið nákvæmni flansans við flansplötuna með boltatengingu, litli endi flansans og plötunnar er á bakhliðinni, bilið á milli er hægt að setja litla handvirka tjakka og þrýsta meðfram lóðréttri átt plötunnar áflansplataOpnaðu bilið þannig að olnboginn komist inn í verkfærið og taktu uppbyggingu þykkari stálplötu sem er álíka og verkfærið til að uppfylla kröfur um stífleika skurðarins.

2. Kröfur um afköst verkfæra
Tvær flansfletir stóru flansanna eru hornréttar hvor á aðra og borðið á lóðrétta rennibekknum snýst lárétt, þannig að aðalhlutverk verkfærisins er að nota boltaholur á stóra flansinum til að tengja verkfærið og flansinn saman. Þegar verkfærið er klemmt á vinnuborðið ætti að tryggja að unnin flansflötur sé sammiðja og samsíða lóðrétta rennibekksins. Til að draga úr fjölda verkfæra ætti verkfærið að geta breytt klemmustöðu sinni til að tryggja að stærð olnbogaenda tveggja geti verið unnin á einu verkfæri. Á sama tíma verður verkfærið að vera nægilegt stíft, annars mun það hafa alvarleg áhrif á vinnslugæði flansþéttingarhringsins, þannig að til að uppfylla kröfur notkunar ætti að minnka hæð verkfærisins eins mikið og mögulegt er til að bæta stífleika og auðvelda notkun. Eftir að festingin er fest við stóra flansinn ætti beygjuradíusinn ekki að vera meiri en vinnuradíus lóðrétta vagnsins og er auðvelt að klemma og stilla hann og er þægilegt fyrir skurð.
3. Athugun á stífleika verkfæra
Sveigju- og snúningshorn á sjálfstýrandi bjálka með grópbyggingu ætti að athuga þegar kraftur hans er beygður og snúinn við beygju. Með ofangreindri athugun er hámarkssveigjan 7,27 × LO -7 m og hámarkshornið 8,969 × 10-5 lágmarks aflögun, og á viðeigandi stöðum við aukningu á styrkingarstöngum er stífleikinn langt umfram útreiknað gildi og getur uppfyllt kröfur um skurðkraft að fullu. Eftir samsetningu verkfæra og olnbogaflans er hámarks snúningsþvermál 2,42 m < 3,50 m (snúningsþvermál tvöfalds lóðrétts vagns), þannig að þessi verkfæragerð er fræðilega framkvæmanleg.

4. beygjuvinnsla
Þegar stórir flansar eru unnir er botnplatan fest niður á lóðrétta vinnuborðið á bílnum, olnbogaflansinn er settur upp í verkfærið og stóri flansinn er festur með boltum og sviga til að tryggja að flansvinnsluyfirborðið og lóðrétta vinnuborðið á bílnum séu sammiðja og samsíða til að skera. Þegar smærri flansar eru unnir er botnplata verkfærisins fest niður á vinnuborðið á lóðrétta bílnum. Eftir að aftan á smærri flansinum og litlu stuðningsplötunni hefur verið hert er hægt að festa smærri flansana og litlu stuðningsplötuna með boltum áður en smærri flansinn er skorinn. Tryggja skal lóðrétta stöðu stóru og smærri flansanna þegar leitað er að framklemmunni við skurð.
5. Burðarvirki
Stórflansverkfæri eru einföld og sanngjörn uppbygging, auðveld í smíði, góð stífleiki, auðveld í notkun og stilling á ferlinu. Þau uppfylla að fullu kröfur um olnbogaflansa í þremur flokkum. Í framtíðinni hefur lóðrétt rennibekkur opnað nýjar leiðir til að vinna svipaða hluti með lóðréttri rennibekkvinnslu.